تاثیر محلول¬پاشی نیتروژن و پتاسیم مکمل بر عملکرد،کیفیت دانه و کارآیی استفاده از نیتروژن در برنج دورگ بهار-1

به‌منظور ارزیابی کیفیت دانه و کارآیی استفاده از نیتروژن در برنج دورگ و در واکنش به محلول‌پاشی کود مکمل پتاسیم و نیتروژن، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مؤسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت در سال زراعی 88-1387 انجام شد. تیمار­های آزمایشی، شامل محلول­پاشی کود­های نیتروژن و پتاسیم در مراحل مختلف رشد (به‌صورت محلول­پاشی نیتروژن در مرحله حداکثر پنجه­زنی، آبستنی و مرحله حداکثر پنجه­زنی و آبستنی به­تنهایی و همراه با محلول­پاشی پتاسیم) بود. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار عملکرد شلتوک (3/10256 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار محلول‌پاشی نیتروژن در مرحله حداکثر پنجه­زنی است که نسبت به تیمار پاشش آب خالص 56 درصد افزایش داشت. بیشترین مقدار پروتئین دانه (6/11 درصد) مربوط به تیمار محلول­پاشی نیتروژن در مرحله حداکثر پنجه­زنی و آبستنی در مقایسه با پاشش آب خالص است. مطابق با یافته­های آزمایش، کارآیی استفاده از نیتروژن تحت تأثیر تیمارهای محلول­پاشی قرار نگرفت. در بین عوامل تعیین کننده کیفیت پخت و تبدیل دانه، اگر چه دمای ژلاتینه شدن، درصد برنج گچی و برنج خرده تحت تاثیر محلول­پاشی قرار گرفت ولی درصد آمیلوز، قوام ژل ودرصد برنج سالم تحت تاثیر تیمارهای محلول­پاشی قرار نگرفت. با اعمال تیمارهای محلول­پاشی به‌عنوان مکمل در کنار مصرف خاکی آن، رقم بهار-1 از نظر ویژگی­های کیفیت پخت نیز، در گروه متوسط قرار گرفته و محلول‌پاشی سبب بهبود برخی ویژگی‌های تبدیل دانه آن شد. [1] *مسئول مکاتبه: [email protected]